بازار باک های ویتنام یکی از مشهورترین بازارهای محلی در استان لائو کای و روستای باک ها است که تمام فروشندگان آن خانم هسستند. در این بازارگه که به یکشنبه بازارگه باکی ها معروف است صنایع دستی متنوعی به فروش می رسد و به عبارتی بزرگترین بازارگاه بومی شمال ویتنام است. اجناسی چون سامان خانگی و پوشاک و حیواناتی چون گاو نیز در این خریدوفروش خرید و فروش می شوند. همه چیز در مورد بازار باک ویتنام فروشندگان این سوق و میدان معامله همه لباس های سنتی به تن دارند و لذت خرید را برایتان دومقابل می کند.
بازار باک های ویتنام هر یکشنبه از ساعت ۷:۳۰ تا ۸:۰۰ صبح کار خود را آغاز می کند و مردم محلی صبح های خیلی زود به محل برگزاری رسته باک می روند. این مکان حدود ۸۰۰ متر از سطح دریا والا و ادنی بلندتر است و در اغلب روزهای سال هوای این منطقه خنک است. مردم بومی روز را با صبحانه ای متشکل از برنج، سوپ و اقمشه مشروب آغاز می کنند و تا تاریکی هوا به پویه خود دنباله می دهند.
وقتی در راسته راه می روید محلی ها به زبان انگلیسی می گویند You Buy Something!
توجه داشته باشید زمانی که کالایی نظر شما را به خود جلب کرد وارد پروسه چانه زنی شوید تا بتوانید با قیمت ارزان تری محصول را ابتیاع نمایید.
وسیله های باک های ویتنام
کالاهای یار در بازارگاه باک ها برای گردشگران
زمانی که وارد این بازارچه می شوید فدا زاید از خریداران را نظر می کنید که توریست هستند و در حال خرید و صحبت با خانم های متعامدمتعامل ی ویتنامی هستند. در این بازارگه کیوسک هایی وجود دارد که خرده فروشی می کنند کسانی که این دكان ها را موسسه می کنند بشریت از قئم کین هستند که یک گروه قومی که در شمال ویتنام است. جالب است بدانید که مردم کین ۸۰ درصد از جنجال ویتنام را تشکیل داده اند. این مردم با راه اندازی لوكس فروشی های خرده فروشی در خریدوفروش باک توانسته اند گردشگران تكثر را به سمت خود بکشانند طوری که اكثر مشتریان شان را توریست ها تشکیل می دهد.
بازار باک های ویتنام به طور کلی به ۷ بخش جوراجور تفرقه می شوند و هر کدام مختص به فروش اقلام مختلفی نظیر بخش مخصوص، به منسوج پاره و بافته ها و لباس های محلی، تیمچه مواد غذایی، ناحیه فروش اسب،بازار خرید و فروش جانواران جوراجور مثل مرغ، جوجه، خوک و …، بخش غذاخوری و فروش غذاهای محلی، راسته طیور و صنایع دستی نوع به نوع و همگون می باشند.
بازار باک ها
امکانات چیز در بازار باک ها
این بازارگاه فقط یک روز در هفته باز است و به همین خاطر امکانات اضافی را برای بازآیی کننده گان خود مهیا نیاورده است. اما كپر های زودگذر را نصب شده در این بازارچه که در مواقعی که هوا بارانی است خریدارا بتوانند به زیر آن ها پناه ببرند. همینطور نیمکت های چوبی هم در این تیمچه وجود دارد تا زمانی که خسته شدید می توانید بر روی آن ها بنشینید یا اگر از بازارچه غذا تهیه کردید باید غذای تان را سرپا بخورید یا روی همین نیمکت ها بنشینید.
متاسفانه هیچ امکاناتی برای معلولان جسمی در این بازارگه وجود ندارد به این دلیل وعظ می کنیم اگر از عزیزان افلیج هستید از قبل برای این مایه تدبیری بیندیشید.
باک های ویتنام
نکاتی که باید در ضمن سركشی از بازار باک های ویتنام اعتبار کنید!
زمانی که به سوق و میدان معامله باک های ویتنام می روید قطعا دوست دارید که محلی های تیمچه و اقمشه و کلیه محویات تیمچه عکس بگیرید اما باید به چند نکته ی که در زیر به آن ها اشاره می کنیم توجه داشته باشید.
هرگز به اسباب فروشندگان دست نزنید و بدون هیچ سوال و جوابی تنها عکس مورد نظرتان را بگیرید، شاید اگر به گونه ها فروشندگان دست بزنید باعث دلخوری آن ها شوید.
قسمت جذاب بازارگه باک ها برای اکثر گردشگران، بخش خوراکی های و غذا فروشی هایی است که در این سوق و میدان معامله وجود دارد. در واقع شما می توانید یک غذای ملیح محلی را با قیمت زیاد كم بها بخرید، روی یکی از نیمکت های چوبی بنشینید و در حالی که با مردم بومی هم صحبت شده اید، یک سوپ بامزه را صرف کنید. هم موعظه می کنیم که قهوه سنتی ویتنام را نیز از این بازارچه تهیه کنید که بسیار نامی و بی نام و خوش طعم است.
به دلیل محل قرارگیری بازارگاه بیشتر روزهای سال، در راسته باک ها، آب و سماوی سرد را تجربه خواهید کرد؛ از همین رو سعی کنید که لباس ارزان و چتری ولی خودتان ببرید.
به یک خریدوفروش محلی آمده اید پس تمایل نداشته باشید با بانک و یا اسباب خودپرداز ذایع شوید. باید به شان کافی پول نقد با خود به عدو داشته باشید.
خوراکی هایی در این راسته یافت می شود که برای گردشگران بیش عجیب هستند و طرف معامله ها هم نمی توانند تشریح دهند که آن ها چه هستند.
در حواشی این بازارچه کوتاه کردن مو نیز رواج دارد. اگر دوست داشته باشید می توانید در عرض چند نكته لحظه روی صندلی یک حلاق محلی بنشینید تا موهای تان را کوتاه کند.
بعضی از فروشندگان بانوی این تیمچه کودکان خود را به پشت شان می بندند و کار می کنند.
